ತಲೆಯಲ್ಲಿರುವ ಆಲೋಚನೆಗಳನ್ನು ಪುಟಗಳ ಮೇಲೆ ಹರಡುವ ಕ್ರಿಯೆ ಕಷ್ಟದ್ದು. ರಾಜಾರೋಷವಾಗಿ ತಲೆಯಲ್ಲಿ ತಿರುಗುವ ಯೋಚನೆಗಳು ಹೊರಗೆ ಬರುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಹಲವಾರು ಬೇಲಿಗಳನ್ನು ಎದುರು ಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ.
ಪದಗಳ ಪ್ರಯೋಗ ಸರಿಯಾಗಿದೆಯೇ? ಸಾಲುಗಳು ದೊಡ್ದದಾಯಿತೆ? ಉಪಮೆಗಳು? ಅರ್ಥ? ವ್ಯಾಕರಣ? ಸರಳತೆ? ಸ್ಪಷ್ಟತೆ? ಗ್ರಾಂಥಿಕ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲಾ ಅಥವಾ ಟಪೋರಿ ಭಾಷೆ ಉಪಯೋಗಿಸಲಾ? ಕತ್ರಿ, ಛತ್ರಿ, ಬಿತ್ರಿ ಎಂಬ ಚಮಕ್ ಪದಗಳನ್ನು ಚಲಾವಣೆ ಮಾಡಲಾ ಅಥವಾ ವೃತ್ತಾಂತ, ದೃಷ್ಟಾಂತ, ಸಿದ್ದಾಂತ ಎಂಬಂತಹ ಭಾರವಾದ ಪದಗಳು ಬೇಕ? ರಾಕೆಟ್ ಇಂದ ರಬ್ಬರ್ ವರೆಗೂ ಎಲ್ಲದರ ಬಗ್ಗೇನೂ ಜನ ಬರೆದಿದ್ದಾಗಿದೆ. ಇನ್ನು ನಾನು ಬರೆಯುವುದೆನಿದೆ..ಮಣ್ಣಂಗಟ್ಟಿ. ಹೀಗಿದ್ದರೂ ಬರೆಯಬೇಕೆ?
ಇಂತಹ ಎಷ್ಟೋ ಬೇಲಿಗಳನ್ನು ಗಾಯಗೊಳ್ಳದೆ ದಾಟಿ ಬರುವ ಆಲೋಚನೆಗಳ ಪೈಕಿ ಬರೆಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಅರ್ಹವಾದವು ಎಷ್ಟೋ..ವರ್ಜ್ಯ ಎಷ್ಟೋ? ಯಾವೊನಿಗೊತ್ತು..ಶಿವಪ್ಪ ಕಾಯೋ ತಂದೆ..ಬರವಣಿಗೆ ಕಷ್ಟ!
